Διεθνής Δικαιοδοσία των Ελληνικών Δικαστηρίων σε υποθέσεις αποποίησης κληρονομιάς επαγόμενης σε ανήλικο.

Με το άρθρο 3 του ΚΠολΔ, ρυθμίζεται η διεθνής δικαιοδοσία των ελληνικών τακτικών πολιτικών δικαστηρίων. Και στην εκούσια δικαιοδοσία η διεθνής δικαιοδοσία όταν δεν ρυθμίζεται άλλως προσδιορίζεται με βάση τη lex fori και το άρθρο 3 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 782-866 ΚΠολΔ ή άλλων συναφών ρυθμίσεων που καθορίζουν ανά υπόθεση το εκάστοτε κατά τόπο αρμόδιο Δικαστήριο. 

Με εξαίρεση τη ρύθμιση του άρθρου 740 παρ 2 ΚΠολΔ ρητά απαγορεύει την κατάρτιση συμφωνίας παρέκτασης στις υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας, η συγκεκριμένη όμως διάταξη δεν εισάγει ειδική ρύθμιση αναφορικά με την κατά τόπο αρμοδιότητα στις υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας . Κατά συνέπεια , πρέπει να γίνεται δεκτό ότι κατ' αρχήν η κατά τόπο αρμοδιότητα ρυθμίζεται με βάσει τις γενικές διατάξεις των άρθρων 22-40 ΚΠολΔ. 

Επ' αυτού, στη θεωρία επικρατεί η άποψη, ότι η ρύθμιση της κατά τόπο αρμοδιότητας στην εκούσια δικαιοδοσία είναι αποκλειστική, εφόσον όμως δεν συνάγεται το αντίθετο είναι δυνατό να θεμελιωθεί και για άλλα δικαστήρια κατά τόπο αρμοδιότητα με βάση άλλους συνδέσμους. Υποστηρίζεται όμως και η άποψη ότι εξαιτίας της ελαστικότητας της διαδικασίας, η κατά τόπο αρμοδιότητα δεν καθορίζεται αποκλειστικά από το νομοθέτη, αλλά οι σχετικές διατάξεις έχουν απλώς καθοδηγητικό χαρακτήρα για τον δικαστή αφού κρίσιμο είναι το στοιχείο της δικαστικής αντιλήψεως ή πρόνοιας και κατ' επέκταση έχουν διεθνή δικαιοδοσία εφόσον θεμελιώνεται αυτή από το έννομο συμφέρον του αιτούντος. Με άλλα λόγια στις περιπτώσεις, όπως αυτή του άρθρου 797 ΚΠολΔ όπου αρμόδιο είναι το δικαστήριο της κατοικίας του ανηλίκου, η κατά τόπο αρμοδιότητα  δεν θα πρέπει να θεωρείται αποκλειστική αλλά σύμφωνα με το έννομο συμφέρον του ανηλίκου να θεμελιώνεται και η διεθνής δικαιοδοσία. Κάτι ανάλογο υποστηρίζεται και ως προς το συναινετικό διαζύγιο. 

Σε περίπτωση λοιπόν κατά την οποία  ζητείται από γονείς ανηλίκου άδεια για ενέργεια πράξεως που αφορά κληρονομία, και δη αποποίηση αυτής, όπου η συνήθη διαμονή του ανηλίκου βρίσκεται στην αλλοδαπή αλλά η κληρονομιά βρίσκεται στην Ελλάδα, τότε θα πρέπει να λαμβάνεται ο ισχυρός σύνδεσμος του τόπου της κληρονομιάς ως παράλληλη δικαιοδοτική βάση από το γενικό μέρος των δωσιδικιών ώστε να θεμελιώνεται κατά τόπο αρμοδιότητα (άρθρο 3 και 741 ΚΠολΔ) και διεθνή δικαιοδοσία Ελληνικού Δικαστηρίου στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.  

Σημ. Στο ίδιο πνεύμα για την κατά τόπο αρμοδιότητα στην εκούσια δικαιοδοσία ο Γιαννόπουλος σε σημείωμα του στην ΜΠρΘεσ 39915/2008, ΕΠολΔ 2009, 246 και Α. Πλεύρη σε σημείωμα της στην ΜΠρΑθ 477/2009, ΕφΑΔ 2010, 984