Η Βασική αιτία Αποχής του Δικηγορικού Σώματος    ΤΟ  Νομοσχέδιο Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας

Εδώ και μερικές ημέρες αποφασίστηκε η πανελλήνια αποχή των δικηγορικών συλλόγων της χώρας από τα καθήκοντα τους και η διαδικασία δημοψηφίσματος όσον αφορά τον Κώδικα Πολιτικής δικονομίας. Με απλά λόγια θέματα που ενδιαφέρουν ολόκληρη την κοινωνία. Συγκεκριμένα :

1.     Τακτική διαδικασία ενώπιον των πρωτοβάθμιων δικαστηρίων

Ø  Καταργείται η εμμάρτυρη απόδειξη με αποτέλεσμα να καθίσταται άνευ ουσιαστικού περιεχομένου η αποδεικτική διαδικασία και να αναιρείται κάθε έννοια δίκαιης δίκης (άρ 237 επ. ΚΠολΔ).

Συγκεκριμένα, η προφορική συζήτηση της υπόθεσης, η εξέταση μαρτύρων δηλαδή στο ακροατήριο  καταργείται. Δηλαδή η όλη διαδικασία θα στηρίζεται στην έγγραφη διαδικασία μόνο σε έγγραφα.   Η προφορική εξέταση του μάρτυρα θα γίνεται μόνο αν  αυτό κριθεί αναγκαίο από το δικαστήριο και μόνον ενώπιον του Εισηγητή και όχι της όλης σύνθεσης του δικαστηρίου. Καταστρατηγείται δε ουσιαστικά η αρχή του φυσικού δικαστή.

Ουσιαστικά αναιρούνται οι θεμελιώδεις αρχές της αμεσότητας και της προφορικότητας που διέπουν μέχρι σήμερα την πολιτική δίκη.

Ø  Διατηρούνται τα υψηλά παράβολα η καταβολή του δικαστικού ενσήμου κατά τη συζήτηση της αγωγής,

Ακόμη κι αν το αίτημα είναι απλά αναγνωριστικό,  οπότε να εμποδίζεται η πρόσβαση όλων  των πολιτών στη δικαιοσύνη

Ø  Προτείνεται επαναφορά της επιβολής προσωρινής κράτησης και κατά εμπόρων για εμπορικές απαιτήσεις.

2.     Όσον αφορά το δίκαιο της αναγκαστικής εκτέλεσης

Ø  Περιορίζονται  οι χρόνοι προσβολής των πράξεων της διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης, αφού όλες οι πράξεις της προδικασίας και κύριας διαδικασίας της αναγκαστικής εκτέλεσης μέχρι και την κατάσχεση προσβάλλονται μέσα σε προθεσμία 45 ημερών, όταν, σε αντίθεση με τον ισχύοντα ΚΠολΔ, οι πράξεις της προδικασίας και της αμφισβήτησης της απαίτησης προσβάλλονται μέσα σε δεκαπέντε ημέρες από την κατάσχεση, η δε κατάσχεση προσβάλλεται μέχρι την έναρξη του πλειστηριασμού. Επίσης η προθεσμία προσβολής του πλειστηριασμού των ακινήτων περιορίζεται στις εξήντα ημέρες από τη μεταγραφή της κατακυρωτικής έκθεσης, ενώ με τον ισχύοντα ΚΠολΔ στις ενενήντα ημέρες.

 Εν ολίγοις θα βγαίνουν σε πλειστηριασμούς τα ακίνητα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα (αρ 934)

Ø  Σε περίπτωση εκτέλεσης που στηρίζεται σε δικαστική απόφαση ή διαταγή πληρωμής, κατά της απόφασης που εκδίδεται επί της ανακοπής επιτρέπεται μόνο η άσκηση έφεσης Με τη συγκεκριμένη διάταξη ο οφειλέτης (ο πολίτης) στερείται της διαδικασίας να προσφύγει στον Άρειος Πάγο για τελική δικαστική κρίση. Ο Άρειος Πάγος μέχρι σήμερα με τη νομολογία του ερμήνευε και διαμόρφωνε το δίκαιο της αναγκαστική εκτέλεση. Με τη παρούσα διάταξη σαφώς και ευνοούνται τα πιστωτικά ιδρύματα (αρ 937)

Ø  Στερείται ο οφειλέτης(ο πολίτης) του δικαιώματος να ασκήσει αναίρεση κατά της απόφασης της ανακοπής του με την οποία προσβάλλει αναγγελία δανειστή. Τούτο έχει ως συνέπεια τη διανομή του πλειστηριάσματος συντομότερα, διάταξη που ευνοεί κυρίως τις τράπεζες, οι οποίες αναγγέλλονται σε πλειστηριασμούς που επισπεύδουν άλλες τράπεζες.(αρ 971)

Ø  Με τη διάταξη της §1β προβλέπεται, ότι η αναγγελία πρέπει να επιδοθεί στον συμβολαιογράφο το αργότερο πέντε (5) ημέρες πριν από τον πλειστηριασμό και μέσα στην ίδια προθεσμία πρέπει να κατατεθούν τα έγγραφα που αποδεικνύουν την απαίτηση, σε αντίθεση με την ισχύοντα ΚΠολΔ που προβλέπει δεκαπενθήμερη προθεσμία μετά τον πλειστηριασμό.

Αυτό θα έχει ως συνέπεια να αποκλείονται οι απλοί δανειστές από την διαδικασία των πλειστηριασμών, αφού οι τράπεζες έχοντας οργανωμένες υπηρεσίες θα μπορούν να παρακολουθούν αυτούς και να γνωρίζουν την ακριβή ημερομηνία διεξαγωγής τους, σε αντίθεση με τους πρώτους που ήδη πριν την διεξαγωγή του πλειστηριασμού, θα έχουν χάσει την προθεσμία της αναγγελίας και της ικανοποίησής τους από το πλειστηρίασμα.

Το σοβαρότατο όμως πρόβλημα που θα δημιουργήσει η διάταξη αυτή, είναι το γεγονός, ότι στη περίπτωση που επισπεύδεται πλειστηριασμός κατά του οφειλέτη (πολίτη), τότε οι τράπεζες, όπως και κάθε άλλος δανειστής, ακριβώς για να αναγγελθούν εμπρόθεσμα πριν από τον πλειστηριασμό, θα αναγκασθούν να καταγγείλουν και τις δικές τους δανειακές συμβάσεις, αυξάνοντας κατ΄ αυτόν τον τρόπο των αριθμό των κόκκινων δανείων.(αρ 972)

Ø  Διάταξη η οποία ευνοεί αποκλειστικά τις τράπεζες, σε βάρος των εργαζομένων,  αλλά και απέναντι ακόμα και στο ελληνικό δημόσιο και τους φορείς κοινωνικής ασφάλισης, αφού οι πρώτες αποκτούν  συμμετοχή στη διανομή του πλειστηριάσματος ακόμα και με την προσημείωση υποθήκης, χωρίς να είναι αναγκασμένες να την έχουν τρέψει προηγουμένως σε υποθήκη  (αρ 977)

Ø  Με την εν λόγω διάταξη προβλέπεται, ότι αν το ακίνητο που πλειστηριάστηκε ήταν μισθωμένο για την άσκηση σε αυτό επιχείρησης, ο υπερθεματιστής (αυτός που δίνει την πιο υψηλή προσφορά κατά τη διαδικασία ενός δημόσιου πλειστηριασμού και παίρνει το πλειστηρίασμα) έχει δικαίωμα να καταγγείλει τη μίσθωση, οπότε αυτή λύεται μετά την πάροδο δύο (2) μηνών από την καταγγελία, διάταξη που θέτει σε δυσμενέστατη θέση τον καλόπιστο μισθωτή – επαγγελματία, ο οποίος πέρα από την απώλεια του μισθίου θα έχει και τεράστια οικονομική ζημία στη περίπτωση που θα έχει προβεί, σε επενδύσεις στο μίσθιο που πλειστηριάσθηκε. (αρ 1009)

Επομένως, οι μισθώσεις θα βρίσκονται  στον αέρα.

 ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ

Το Δικηγορικό Σώμα πιστεύει ότι το  εν λόγω νομοσχέδιο όχι μόνον δεν συμβάλλει στην επιτάχυνση της πολιτικής δίκης, αλλά αντίθετα στην επιβράδυνση της. Θα προκαλέσει στην πράξη σοβαρά προβλήματα εφαρμογής, ανασφάλεια δικαίου και εν τέλει έλλειμμα δικαιοσύνης και κυρίως προωθείτε η εξυπηρέτηση των συμφερόντων των Τραπεζών σε βάρος της κοινωνίας.

Παγκόσμια Ημέρα Δικαιωμάτων του Παιδιού

Η παγκόσμια μέρα του παιδιού καθιερώθηκε από την Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ στις 20 Νοεμβρίου 1989, ημέρα διακήρυξης και υπογραφής της σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού. 

Πρόκειται για 54 άρθρα, τα οποία επικυρώθηκαν από 193 κράτη, με τις Η.Π.Α και τη Σομαλία να μη συγκαταλέγονται σε αυτά. Η μη επικύρωση της συνθήκης σημαίνει ότι είναι νομικά ανενεργή. Η Σύμβαση ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο της Ελλάδας με τον Νόμο 2101/1992, βάσει του οποίου έχει αυξημένη τυπική ισχύ και υπερτερεί των λοιπών διατάξεων της εθνικής νομοθεσίας.

Ακόμα και σήμερα εν έτη 2014 χιλιάδες παιδιά υποφέρουν είτε ως θύματα πολέμου είτε από ασθένειες είτε από τη φτώχεια.

 Η χώρα μας από το 2008 έως σήμερα παρουσιάζει σχεδόν διπλάσια αύξηση στο ποσοστό παιδικής φτώχειας.

ΔΙΕΘΝΗΣ ΣΥΜΒΑΣΗ ΓΙΑ ΤΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ

κατεβάστε το πλήρες κείμενο της Συνθήκης

Διεθνής Δικαιοδοσία των Ελληνικών Δικαστηρίων σε υποθέσεις αποποίησης κληρονομιάς επαγόμενης σε ανήλικο.

Με το άρθρο 3 του ΚΠολΔ, ρυθμίζεται η διεθνής δικαιοδοσία των ελληνικών τακτικών πολιτικών δικαστηρίων. Και στην εκούσια δικαιοδοσία η διεθνής δικαιοδοσία όταν δεν ρυθμίζεται άλλως προσδιορίζεται με βάση τη lex fori και το άρθρο 3 ΚΠολΔ σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 782-866 ΚΠολΔ ή άλλων συναφών ρυθμίσεων που καθορίζουν ανά υπόθεση το εκάστοτε κατά τόπο αρμόδιο Δικαστήριο. 

Με εξαίρεση τη ρύθμιση του άρθρου 740 παρ 2 ΚΠολΔ ρητά απαγορεύει την κατάρτιση συμφωνίας παρέκτασης στις υποθέσεις της εκούσιας δικαιοδοσίας, η συγκεκριμένη όμως διάταξη δεν εισάγει ειδική ρύθμιση αναφορικά με την κατά τόπο αρμοδιότητα στις υποθέσεις εκούσιας δικαιοδοσίας . Κατά συνέπεια , πρέπει να γίνεται δεκτό ότι κατ' αρχήν η κατά τόπο αρμοδιότητα ρυθμίζεται με βάσει τις γενικές διατάξεις των άρθρων 22-40 ΚΠολΔ. 

Επ' αυτού, στη θεωρία επικρατεί η άποψη, ότι η ρύθμιση της κατά τόπο αρμοδιότητας στην εκούσια δικαιοδοσία είναι αποκλειστική, εφόσον όμως δεν συνάγεται το αντίθετο είναι δυνατό να θεμελιωθεί και για άλλα δικαστήρια κατά τόπο αρμοδιότητα με βάση άλλους συνδέσμους. Υποστηρίζεται όμως και η άποψη ότι εξαιτίας της ελαστικότητας της διαδικασίας, η κατά τόπο αρμοδιότητα δεν καθορίζεται αποκλειστικά από το νομοθέτη, αλλά οι σχετικές διατάξεις έχουν απλώς καθοδηγητικό χαρακτήρα για τον δικαστή αφού κρίσιμο είναι το στοιχείο της δικαστικής αντιλήψεως ή πρόνοιας και κατ' επέκταση έχουν διεθνή δικαιοδοσία εφόσον θεμελιώνεται αυτή από το έννομο συμφέρον του αιτούντος. Με άλλα λόγια στις περιπτώσεις, όπως αυτή του άρθρου 797 ΚΠολΔ όπου αρμόδιο είναι το δικαστήριο της κατοικίας του ανηλίκου, η κατά τόπο αρμοδιότητα  δεν θα πρέπει να θεωρείται αποκλειστική αλλά σύμφωνα με το έννομο συμφέρον του ανηλίκου να θεμελιώνεται και η διεθνής δικαιοδοσία. Κάτι ανάλογο υποστηρίζεται και ως προς το συναινετικό διαζύγιο. 

Σε περίπτωση λοιπόν κατά την οποία  ζητείται από γονείς ανηλίκου άδεια για ενέργεια πράξεως που αφορά κληρονομία, και δη αποποίηση αυτής, όπου η συνήθη διαμονή του ανηλίκου βρίσκεται στην αλλοδαπή αλλά η κληρονομιά βρίσκεται στην Ελλάδα, τότε θα πρέπει να λαμβάνεται ο ισχυρός σύνδεσμος του τόπου της κληρονομιάς ως παράλληλη δικαιοδοτική βάση από το γενικό μέρος των δωσιδικιών ώστε να θεμελιώνεται κατά τόπο αρμοδιότητα (άρθρο 3 και 741 ΚΠολΔ) και διεθνή δικαιοδοσία Ελληνικού Δικαστηρίου στη διαδικασία της εκούσιας δικαιοδοσίας.  

Σημ. Στο ίδιο πνεύμα για την κατά τόπο αρμοδιότητα στην εκούσια δικαιοδοσία ο Γιαννόπουλος σε σημείωμα του στην ΜΠρΘεσ 39915/2008, ΕΠολΔ 2009, 246 και Α. Πλεύρη σε σημείωμα της στην ΜΠρΑθ 477/2009, ΕφΑΔ 2010, 984